Մանանա Ղազարյան «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր 

Ծիծաղելի պատմություների աշխարհ

Մի անգամ, երբ ես և իմ հայրիկը ման էինք գալիս , մենք երկնքում տեսանք մի փիղ,որը  ճկույտի չափի կարպետի վրա նստած, սլանում էր երկնքով: Իսկ երբ նայեցինք գետնին, տեսանք մի ձմերուկի չափ որդ: Երբ նորից նաեցինք երկնքին, արդեն փիղը չկար,  բայց հայտնվեց մի մեծ ինքնթիռի չափ աթոռին նստած մի փոքրիկ սոխ: Մենք ծիծաղեցինք և գնացինք թեստ հանձելու:

Սրանք պատասխաներն են: Հարցերն ինքդ գրիր:

-Քեզ դուր է գալիս այս ավտոմեքենան:

-Ոչ, դա ինձ դուր չիգալիս:

-Կուզես այս խմորեղենը համտեսել:

-Այո, շատ-շատ կուզեի:

-Կուզեիր, որ միշտ տաք լիներ:

-Ինչ լավ կլիներ, եթե այդպես լիներ:

-Քեզ դուր է գալիս անկեղծություը և աշխատասիրությունը:

-Այո, ինձ դուր են գալիս բնավորության այդ գծերը:

-Իսկ խաբեությունը:

-Ոչ, բնավորության այդ գծերը  չեմ սիրում:

-Գիտես այս հարցի պատասխանը:

-Չգիտեմ, այդ հարցի մասին դեռ չեմ մտածել:

 

Գոմի առաստաղի գերանին ծիծեռնակը բույն էր դրել,  ձագ էր հանել:Մի օր դաշտից գոմ խուժեց  մի օձ և սկսեց դանդաղ շարժվել գերանն ի վեր, դեպի ծիծեռնակի բույնը:Ծիծեռնակ ծնողները ծղրտացին, և նրանց ծվծվոցի վրա հավաքվեցին   հարևան ծիծեռնակները: Նրանք նետերի նման դուրս ու ներս սլանում էին, բայց օգուտ չկար օձը դանդաղ սողաց  առաջ: Հանկարծ դրսից մի ծիծեռնակ  ներս գալարվեց     և սկսեց պտտվել օձի շուրջը: Նրա կտցին  մի խոշոր, գորշականաչավուն իշախառանչ կար, որը շատ թունավոր բզեզ է: Այն իր սղոցով ոտքերն ու ճանկերը օդում սպառնագին շարժում էր  : Օձը շարունկում էր  դանդաղ մոտենալ բնին: Ծիծեռնակը հանկարծ    հարցակվեց օձի վրա և կտուցի բզեզը մոտեցրեց  օձի գլխին:Միջատն իր սարսափելի ճանկերով բռնեց  օձին և իր առաջին ոտքերի սղոցները գործի դրեց   : Օձը ցավից գալարվեց  ու առաստաղից ցած ընկավ:

Ստերի աշխարհ

Այսօր ես և բադը թռել ենք Պարսկաստան:

Ես ներկել եմ իմ մազերը կանանչ:

Ես թռել եմ տիեզերք և հանդիպել եմ փոքրիկ Իշխանի հետ:

Տղան խռովել էր նախադասությանը բառեր ավելացրու

Տղան խռովել էր ընկերոջից:

Տղան խռովել էր ընկերոջից դպրոցում:

Տղան խռովել էր ընկերոջից դպրոցում նախաճաշին: